ลงชื่อสมัครใช้ The Weekly Planet จดหมายข่าวของ Robinson Meyer เกี่ยวกับการใช้ชีวิตผ่านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ที่นี่

แครอททั้งหมดไม่มีแท่ง นั่นคือเรื่องราวของ พ.ร.บ.ลดเงินเฟ้อ นับตั้งแต่มีการเปิดเผยกฎหมายเมื่อเดือนที่แล้วนัก วิจารณ์ผู้ รอบรู้ ได้ ตั้งข้อสังเกตว่านโยบายของกฎหมายนี้ประกอบด้วย “แครอท” เกือบทั้งหมด ซึ่งเป็นสิ่งจูงใจที่มีขึ้นเพื่อส่งเสริมให้บริษัทต่างๆ กำจัดคาร์บอน โดยมีนโยบาย “แท่งไม้”

เพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่มีไว้เพื่อลงโทษพวกเขาสำหรับการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลหรือปล่อยคาร์บอน . (เพื่อให้ชัดเจน: การเปรียบเทียบนี้มีขึ้นเพื่อเรียกลาที่ดื้อรั้นซึ่งใน สไตล์ Looney Tunesกำลังคืบคลานไปถึงแครอทที่แขวนอยู่ข้างหน้าในขณะที่คนขับใช้ไม้ตีข้างหลัง)

• บทความอื่น ๆ : ouraymeyers.com

เพลิดเพลินกับการเข้าถึง THE ATLANTIC อย่างไม่จำกัดเป็นเวลาหนึ่งปี รวมถึงเรื่องราวทั้งหมดบนเว็บไซต์และแอพของเรา จดหมายข่าวสำหรับสมาชิก และอื่นๆ

สมัครสมาชิกอันที่จริง แม้ว่า IRA จะมีประโยชน์ใหม่ ๆ มากมาย แต่ก็สร้างบทลงโทษใหม่สำหรับมลพิษ: ค่าธรรมเนียมการปล่อยก๊าซมีเทนซึ่งจะเรียกเก็บจาก บริษัท น้ำมันและก๊าซอย่างน้อย 900 ดอลลาร์สำหรับก๊าซมีเทนทุกตันที่รั่วสู่ชั้นบรรยากาศ

ไม่ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับ IRA ก็อาจมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงนี้ ในขณะที่นักเคลื่อนไหวด้านสภาพอากาศบางคนรู้สึกไม่สบายใจที่กฎหมายไม่ได้ลงโทษบริษัทเชื้อเพลิงฟอสซิลเพียงพอ นักcentrists แย้งว่านโยบายอุตสาหกรรมที่ซับซ้อนของมันจะดีกว่าถ้าเป็นภาษีคาร์บอนอย่างง่าย แต่เกือบทุกคนตระหนักดีว่าประเด็นที่ไม่เกี่ยวกับแครอททั้งหมดนี้เป็นสาเหตุที่กฎหมายผ่านตั้งแต่แรก เป็นส่วนสำคัญที่ว่าทำไมวุฒิสมาชิกโจ มันชิน ซึ่งเคยวิพากษ์วิจารณ์และแม้กระทั่งดำเนินคดีกับสำนักงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมระหว่างอาชีพทางการเมืองของเขา สามารถสนับสนุน IRA ได้

แต่สูตรการตบเบา ๆ นี้มองข้ามสิ่งที่สำคัญ แม้ว่าจะเป็นความจริงที่ IRA เองประกอบด้วยแครอทเกือบทั้งหมด แต่นั่นไม่เป็นความจริงสำหรับโครงสร้างที่กว้างขึ้นของกฎหมายภูมิอากาศของอเมริกา อันที่จริงมี “แท่ง” ขนาดใหญ่สำหรับจัดการกับมลพิษคาร์บอนอยู่แล้วในหนังสือในสหรัฐอเมริกา เช่นเดียวกับหน่วยงานที่ได้รับมอบหมายให้ถือไม้เท้านั้น ฉันกำลังพูดถึงกฎหมาย Clean Air และ EPA โดยการออกแบบ IRA ได้เสริมความสามารถของรัฐบาลในการควงไม้นั้น

อย่าพลาดสิ่งที่สำคัญ ลงทะเบียนเพื่อรับจดหมายข่าว THE ATLANTIC DAILYที่อยู่อีเมลกรอกอีเมล์ของคุณลงชื่อการสมัครรับจดหมายข่าวของคุณอยู่ภายใต้นโยบายความเป็นส่วนตัวและข้อกำหนดและเงื่อนไขของ The Atlantic

มันทำสิ่งนี้อย่างน้อยสองวิธี ประการแรกคือ IRA ยืนยันว่าคาร์บอนไดออกไซด์เป็นมลพิษทางอากาศประเภทหนึ่งที่ครอบคลุมโดยพระราชบัญญัติ Clean Air ตามที่รายงานครั้งแรกโดยThe New York Timesเมื่อต้นสัปดาห์นี้

สิ่งนี้มีผลกระทบในวงกว้างกว่าที่เห็น ในปี 2550 ศาลฎีกาตัดสินในแมสซาชูเซตส์ v. EPAว่าคาร์บอนไดออกไซด์นับเป็นมลพิษทางอากาศ และหาก EPA ตัดสินว่า CO 2เป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม ก็สามารถควบคุม CO 2ได้ภายใต้พระราชบัญญัติอากาศบริสุทธิ์ การพิจารณาคดีนั้น—และการพิจารณาอย่างเป็นทางการของ EPA ในอีกไม่กี่ปีต่อมา ว่า CO 2 นั้นเป็นอันตราย— ได้ยึดกฎข้อบังคับด้านสภาพอากาศของหน่วยงานเกี่ยวกับรถยนต์และรถบรรทุก และกฎที่เสนอสำหรับโครงข่ายไฟฟ้า

แต่แล้วในเดือนมิถุนายน ศาลได้จำกัดอำนาจบางส่วนของ EPAเหนือโครงข่ายไฟฟ้า ผู้พิพากษาหัวโบราณได้แหย่ความจริงที่ว่าสภาคองเกรสไม่เคยมอบอำนาจอย่างชัดเจนในการควบคุมก๊าซเรือนกระจกให้กับ EPA

ตอนนี้ก็มี IRA กำหนดก๊าซเรือนกระจกซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าเป็นรูปแบบหนึ่งของมลพิษทางอากาศ แก้ไขเพิ่มเติมหลายส่วนของพระราชบัญญัติอากาศบริสุทธิ์เพื่อกำหนด “ก๊าซเรือนกระจก” ให้ครอบคลุม “สารมลพิษทางอากาศ คาร์บอนไดออกไซด์ ไฮโดรฟลูออโรคาร์บอน มีเทน ไนตรัสออกไซด์ เปอร์ฟลูออโรคาร์บอน และซัลเฟอร์เฮกซาฟลูออไรด์” ในส่วนอื่น จะให้เงินภายใต้พระราชบัญญัติอากาศบริสุทธิ์สำหรับโครงการใดๆ ที่ “ลดหรือหลีกเลี่ยงการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและมลพิษทางอากาศรูปแบบอื่นๆ”

ทำให้กล่องจดหมายของคุณน่าสนใจยิ่งขึ้นด้วยจดหมายข่าวจากนักเขียนชาวแอตแลนติกที่คุณชื่นชอบ

เรียกดูจดหมายข่าวสภาคองเกรสได้พูดอย่างชัดเจนแล้วว่า: คาร์บอนไดออกไซด์เป็นรูปแบบหนึ่งของมลพิษทางอากาศ และถึงแม้ว่าสิ่งนี้จะไม่ยกเลิกคำตัดสินของปีนี้ แต่ก็สนับสนุนอำนาจทางกฎหมายพื้นฐานของ EPA ในการควบคุมมลภาวะต่อสภาพอากาศ

แต่การเปลี่ยนแปลงนั้นไม่ใช่เพียงวิธีเดียว หรือแม้แต่วิธีที่สำคัญที่สุดที่ IRA เสริมสร้างความสามารถของ EPA ในการควบคุมก๊าซเรือนกระจก กฎหมายจะอนุญาตให้ EPA สามารถผ่านกฎที่เข้มงวดกว่าที่เคย

เหตุผลเกี่ยวข้องกับมุมแหลมของกฎหมายอเมริกัน นับตั้งแต่ทศวรรษ 1980 กฎระเบียบที่เสนอที่สำคัญทุกข้อต้องแสดงให้เห็นว่าได้ผ่านการวิเคราะห์ต้นทุนและผลประโยชน์ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผลประโยชน์ที่มีต่อเศรษฐกิจโดยรวมนั้นสูงกว่าต้นทุน ในกรณีของ EPA นั่นหมายความว่าค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติตามกฎระเบียบจะต้องไม่เกินผลประโยชน์ต่อสังคมของอากาศหรือน้ำที่สะอาดกว่า ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา สิ่งเหล่านี้ไม่ได้กลายเป็นอุปสรรคต่อ EPA มากนัก เพราะแม้แต่มลพิษทางอากาศเพียงเล็กน้อยก็สร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อสุขภาพของประชาชน ดังนั้น การป้องกันมลพิษทางอากาศจึงมีประโยชน์อย่างมาก

แต่นโยบายที่คล้ายกับแครอทของ IRA เช่น เงินอุดหนุนค่าไฟฟ้าสะอาดและสิ่งจูงใจในการดักจับคาร์บอน จะช่วยลดข้อจำกัดเหล่านี้ใน EPA ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยบิดเบือนการวิเคราะห์ต้นทุนและผลประโยชน์ในความโปรดปรานของหน่วยงาน